Grochów, bitwa taka sławna,
Dużo o niej wierszy,
Dawne dzieje, chwalą dawna,
Rok trzydziesty pierwszy.
Przez grochowskie, krwawe
Idzie bój zażarty,
A Chłopicki skoczył z konia
Prowadzi pułk czwarty.
Spojrzyj w przeszłość, patrz Polaku
W dziadów swych wspaniałych:
Jak to pędzi do ataku
Pułk ułanów białych.
Piosenka o tej, co nie zginie
Brzmi płomiennem. słowem, -
I do dzisiaj w Polsce słynie
Bitwa pod Grochowem.

Or-Ot Artur Oppman